Stel je kent iemand die het niet zo makkelijk heeft, of jij hebt het misschien zelf moeilijk. Je wilt graag iets doen, maar iets dat betaalbaar is, iets toegankelijk is en waar je het misschien eens niet over “het probleem” wilt hebben.

Want dat mag je, je mag aanwezig zijn, je mag nabijheid nodig hebben of willen geven. Het is een niet-evidente evenwichtsoefening om je eigen grenzen te respecteren, wanneer je eigen mentale ” vuilnisbak” vol zit of wanneer je last hebt van overprikkeling. Deze blogpost kan je een handvat bieden.

Dus je wilt graag iets samen doen. Uit de positieve psychologie weten we dat iets samen ondernemen een effect kan hebben op je geluksgevoel.

Verbind je met anderen. Hoe graag we af en toe ook alleen zijn, in wezen zijn wij sociale dieren. We hebben elkaar nodig en we genieten van elkaars gezelschap. Zelfs introverte mensen zijn vaak gelukkiger in gezelschap dan als ze alleen zijn. Positieve interventies op dit vlak willen mensen dus aanmoedigen om anderen op te zoeken en een persoonlijk contact met hen op te bouwen.

Leo Bormans “Veel geluk- het grote geluksonderzoek- Hoe kunnen we ons geluk en dat van anderen versterken” 2014-Lannoo

Er zijn volgens onderzoek vier voorwaarden voor een geluksmoment.

• Het gaat niet om een ding/object hebben, maar een eigenschap
• Het was een onverwacht moment
• Je kreeg er een gevoel van waardering bij
• Je was niet alleen

Bedenk je maar eens, de laatste keer dat je je oprecht gelukkig voelde, ga eens terug. Meestal kan je drie van de vier voorwaarden afvinken.

Geluk is dus maakbaar.

( noot: uit onderzoek over positive psychologie blijkt wel dat bij bv. een hele zware depressie positive psychologie toepassen en een dankboek bijhouden net contraproductief kan werken. Context is steeds erg belangrijk.

Wanneer je door een zwaar mentale beproeving aan het gaan bent. Indien je mentaal welzijn de dieperik in aan het stuiken is, dan kan je beter te vroeg, dan te laat, een professionele therapeut of psycholoog inschakelen.)

Waar de ene therapeutische interventie heel erg goed voor probleem A werkt, werkt het daarom in het beste geval helemaal niet of net contraproductief voor probleem B. De tips op deze website kan je inzetten om tot zelfregulatie of ontspanning te komen. De tips op dit blog zijn bedoelt ter inspiratie, jij blijft ten alle tijde baas van je proces. Ze kunnen nooit therapie op maat vervangen.

Daarom is het zo van belang dat wanneer je hulp zoekt, je terecht komt bij een goed opgeleide therapeut, die een langdurige opleiding heeft gevolgd, zich blijft bijscholen en steeds kritisch blijft, ook naar het eigen handelen. Een therapeut, coach of, ik zeg maar wat, een sjamaan die ervan overtuigt is dat enkel techniek x of y de juiste is en ALTIJD werkt, is mijns inziens niet ethisch bezig.

Maar bon, terug naar dat geluk dat een beetje maakbaar is!

Uit onderzoek weten we dat ongeveer 50% van ons geluk genetisch bepaald is, 10% wordt bepaald door omstandigheden, 40% blijft over voor de ” mindset” . Dat is de manier waarop we naar de werkelijkheid kijken en de kleine of grote acties die we ondernemen voor ons geluk. ( en dat van anderen : want dat hangt altijd samen : individu en de mensen om hen heen)Leo Bormans -Een schatkist vol geluk- The worldbox of happiness.

Ondertussen kennen we de vier pijlers van een geluksmoment en we weten dat het een stukje maakbaar is. Hoe kan je dat dan beoefenen? …

Kunst kan verbindend werken. Kunst is een relatief veilig onderwerp.
Je kan met eender wie een gesprek aanknopen over kunst. Wat steeds tot een verassend gesprek kan leiden. 

Kunst kan je tot iets onverwachts leiden, een onverwacht inzicht, een verassend gesprek. Jouw perspectief is uniek, dus je kan een gevoel van waardering krijgen. De kunst van street art of uit een museum ga je niet ” hebben”. Je kan de eigenschappen zoals kleurgebruik, vakmanschap, artistieke virtuositeit of een verassend perspectief wel ervaren. Wanneer je ervoor kiest om dit samen met iemand te doen, dan vinken we ook nummer 4 af, namelijk je was niet alleen.

Kunst en beelden zijn overal aanwezig. Binnen in de musea en buiten! Je kan dus stellen dan een relatief toegankelijk onderwerp is.

Al zeker in Hasselt, waar meer als  88 streetart werken hangen. 

Dus je gaat op pad, je hebt samen een museum of street art wandeling uitgekozen.

De kunst van het spreken.
 Hoe doe je dat dan? Een gesprek, dat niet stoffig is, aangaan over kunst?

In teambuildings stuur ik hierop aan en begeleid ik het gesprekproces. 

Je kan het zelf ook.

Stel open vragen. 
Open vragen beginnen met : wie, wat, wanneer, waar en hoe.
Waar kan je over vragen stellen?
            Vorm
            Kleurgebruik
            Materiaalgebruik ( inkt, verf, houtskool,…)
            Symboliek
            Afmetingen

Extra Tip: Oefen in empathisch luisteren. Dat wil zeggen: je stelt een vraag, je luistert naar de persoon, daarna herhaal je of parafraseer je wat die persoon heeft gezegd.  Je antwoord met “Klopt het dat, ….
 Heb ik het juist begrepen dat je dit…”
Knikken en luisteren helpt ook, moedig vooral aan om meer te vertellen. Zo kom je tot een ander soort gesprek, met de kunst als leidraad.

Print volgende vragen af en neem ze mee op pad.
Dat pad kan in een museum zijn of buiten op straat. Streetart vind je overal. De muren in Antwerpen, Brussel, Oostende en Hasselt hangen vol inspiratie. 

Stap 1: wandel rond en kies een werk uit dat je aanspreekt.
Stap 2: stel een vraag.

Wat valt er jou in het werk op?
            In vorm, lijnen, abstract, natuurlijke lijnen,…
            Voel je daar iets bij? Afkeer, weerstand of net blijdschap?

Welke kleuren komen voor? Welke kleuren ontbreken?
Heeft die kleur een betekenis voor je?

Welke vorm komt vaker voor?
Waar doet dit werk je nog aandenken? Iets uit je eigen omgeving?
Zou je het ophangen in je huis? Waarom wel, waarom absoluut niet?
Waar zou je het ophangen?

Aan wie zou je dit werk cadeau willen doen? 
Welke titel zou je dit werk willen geven?

Hoe zou de kunstenaar het gemaakt hebben?
Welke verf zou er gebruikt zijn.

Hoe zou de kunstenaar zich gevoeld hebben, toen ie dit maakte? 

Als je iets zou kunnen veranderen, in dit werk, wat zou dat dan zijn?

Doet dit je aan iets uit je jeugd denken? Herken je iets van vroeger in het werk?
Welke muziek zou bij dit kunstwerk passen?
Als je uit zou zoomen, waar staat het schilderij/werk dan?
Op welk detail zou je wel eens willen inzoomen? ( Maak er een foto van)

Probeer het eens. Ervaar hoe je, via de omweg van een kunstwerk, verbinding met een ander mens kan ervaren. Ervaar hoe een beeld je gesprek kan beïnvloeden. Ervaar hoe je ” maakbaar geluk” kan beoefenen via creativiteit en kunst. Probeer het eens.

Wil je graag meer van dit soort inspiratie? Schrijf je in op mijn nieuwsbrief en join the gang.

🌱tip voor ontspanning🌱

Heb je een huisdier?
Wanneer we stress ervaren, dan zou een foto van je huisdier bekijken, je hartslag verlagen. (Deb Dana beschrijft dit in haar boek ” de polyvagaal theorie in therapie” en zij heeft het dan weer uit een onderzoek gehaald).

Zit je telefoon, net zoals de mijne, vol met foto’s van je partner in crime?

Zou het je lukken om een week lang 10-15 minuutjes dagelijks je huisdier te tekenen? Dat kan van een foto of in het echt.

Voor je begint, zoals altijd, eerst even inchecken bij jezelf, hoe voel je je, zit er spanning in je lichaam? Hoe is de ademhaling?

Als je je inschrijft op de nieuwsbrief, ontvang je een ingesproken meditatie die je kan helpen bij het inchecken bij jezelf.

Zet een timer voor 15 minuten en teken je dier.
Focus hierbij op je zintuigen, hoe klinkt het potlood op het papier, hoe smeert de verf etc etc.

Voel je je heel creatief? Gebruik dan wat oude magazines en bouw met gescheurde stukjes papier je huisdier na met collage.

Kijk maar eens met een nieuwsgierige aandacht naar wat er op je blad wil gebeuren. Laat het toeval toe en je zou wel eens tot iets heel plezants kunnen komen.

Wanneer de timer afloopt stop je, en voel weer eens even, hoe voel je je nu?

Je kan twee verschillende soorten resultaten van een tekening hebben. Het ene resultaat is wat er op je blad staat. Het andere resultaat is je gevoel. Voel je je rustiger? Voel je je meer ontspannen? Dan heeft je tekening ook gewerkt.

Probeer het eens een week, dagelijks een kwartiertje.

Wil je graag meer van dit soort tips? Schrijf je in op de nieuwsbrief!

Workshop alert! BOOM-tastic @cinemazedhasselt heeft me ingehuurd om een workshop te creëren voor volwassenen en kinderen.

In het kader van Open Cinema op 2,3 en 4/10 organiseert Cinema ZED Hasselt zondag 2 oktober een natuur-zondag met GRATIS top-documentaires en workshops. Om 15u kan je in duo deelnemen aan de workshop ‘Boom-tastic’, begeleid door Danni Hoedemakers.

Heb jij ook een innerlijke boom? Hoe zou die eruit zien? Warm oranje of braaf bruin? Is het een knalgeel zot geval of heeft ie net een rustige pastelgroene jazzy vibe? Kom dat kan ontdekken in een ouder&kind-workshop.

Voor wie?
Papa en dochter, tante en neefje, oma en kleinzoon of twee volwassenen die jong van geest zijn en goesting hebben om zich uit te leven… Het duo bestaat steeds uit minimum 1 volwassene.

Met wat?
Met verf, krijt, grote papieren, herfstbladeren, boomappels en andere natuurlijke materialen… gaan we aan de slag. Op het einde van de workshop heb je een uniek portret van je innerlijke boom per duo.

PRAKTISCH

Deze workshop is GRATIS voor jou!

Wat breng jij mee?
Je goed humeur, goesting om te kliederen en kleren die vuil mogen worden!

Opgelet: de plaatsen zijn beperkt, maximaal 10 duo’s kunnen meedoen. Vanaf 6 jaar ben je welkom.

Inschrijven kan door een mailtje te sturen naar lore@fonk.be

Linda Dirks was er ook bij, zij is beeldend therapeut. Je kan haar terug vinden in de zenstudio. Linda is experte in alles wat beeldend en emotieregulerend te maken heeft met tieners en kinderen. Zij organiseert onder andere kinder yoga in Maaseik.

Contacteer Linda hier: https://instagram.com/zen_studio70?igshid=YmMyMTA2M2Y=

Hoezo, wat is dat voor iets, beeldende therapie?

De Nederlands beroepsfederatie heeft een erg mooi artikel geschreven over de meerwaarde van beeldende therapie bij het herstelproces van een eetstoornis.

https://www.vaktherapie.nl/eetstoornis

Zowel in de residentiële programma’s in Gent, als in Tienen zet men beeldende therapie doelgericht in als therapeutische werkvorm bij eetstoornissen.

In beeldende therapie oefenen we de grote creativiteit in de kleine creativiteit. Tijdens het creëren, kan je dezelfde angsten of gevoelens ervaren, die je in het dagelijkse leven ervaart. Dit samen, met een ervaren therapeut, beleven met krijt, waskrijt, klei, collage, verf, etc geeft je de kans om het anders te doen. Het geeft je de kans om aan je eetstoornis te tonen dat die niet de overhand heeft. Met vallen en opstaan, want perfectionisme, daar doen we niet aan mee.

Emoties uiten, daar heeft onze maatschappij het in het algemeen erg moeilijk mee. Als je uitgepraat bent bij de psycholoog, wat dan? Dan kan beeldende therapie een uitweg bieden. Niets moet in beeldende therapie, jij bepaalt het proces. Jij behoudt de regie.

Lichaamsgericht werken kan helend zijn. Geef jezelf een kans, je hoeft het niet alleen te doen.

eetstoornis eetherstel therapie wachtlijst

Voor mijn bachelor in beeldende therapie heb ik een eindwerk geschreven over de volgende onderzoeksvraag: “Kan waarnemend tekenen polyvagaal ingezet worden bij trauma en een verstoord lichaamsbeeld? ” . Hieronder deel ik een stuk van de tekst. Hopelijk vind je het inzichtgevend.

In mijn stagejaar heb ik voornamelijk gewerkt met de doelgroep vrouwen die herstellende zijn van een eetstoornis. Dit gaat om tieners, jongvolwassenen en volwassen vrouwen tot +/- 40 jaar. uit de literatuur komt sterk naar voren dat de relatie tussen lichaam en geest sterk verstoort is.

Volgens een enquête uit 2018, afgenomen door Sciensano blijkt dat 7,2 procent van de bevolking van 15 jaar en ouder signalen rapporteert van een eetstoornis ( 8,6 % bij vrouwen en 5,7 procent bij mannen). De jongste leeftijdsgroep, tussen 15 en 24 jaar rapporteert het vaakst signalen ‘ 13,7 %) 

Daarbij rapport de Vlaamse vereniging van klinische psychologen dat de lichaamsontevredenheid in Vlaanderen hoog is. Volgens een studie van Sciensano in 2014 vond slechts 22,6 % van de Vlaamse deelnemers dat ze zich geen zorgen moesten maken over hun gewicht. 

Gemiddeld genomen vindt 43 procent van de meisjes tussen de 11 en 18 jaar zich te dik en 24,4 % van de jongens, wat ruim meer is dan het aantal jongeren dat daadwerkelijk kampt met overgewicht.  Wat ongeveer 14 %is in deze leeftijdscategorie. Twintig procent van de jongens ervaart zich als ze mager. (VVKP, 2019)

Jongens ervaren meer druk om een gespierd lichaam te hebben. Waardoor lichaamsontevredenheid zich op verschillende manieren kan uiten.  De studie toont aan dat 51,6 procent van de meisjes tussen 11 en 18 jaar en 30,2% van de jongens gedrag stellen om gewicht te verliezen of van zichzelf vinden dat ze een dieet moeten volgen. (VVKP, 2019)

Een studie uit 2009 haalt aan dat in België gemiddeld 3,5 procent van de volwassenen effectief een eetstoornis ontwikkeld, met een hogere levensloopprevalentie bij vrouwen (5,2%) (An, 2009)

Relatie tussen trauma en eetstoornis (Malecki, Rhodes, & Ussher, 2018)

Een onderzoek van Mares (S.H.W. MARES, 2020) geeft aan dat vrouwen, met variërende leeftijd van 16-43 jaar, met een diagnose volgens de DSM IV  rond trauma en eetstoornissen (72% Anorexia nervosa en 28% eetstoornis niet anders omschreven) tussen de 2 maanden en tot 2 jaar kampten met een eetstoornis. Gemiddeld is de ziekte 5 jaar aanwezig. De gemiddelde verblijfsduur in de kliniek bedroeg 16 weken. (S.H.W. MARES, 2020) Dit onderzoek heeft als conclusie dat patiënten die een langere duur van eetstoornis rapporteren, vaak op jonge leeftijd en meerdere soorten traumatische gebeurtenissen hebben meegemaakt.

De studie benoemt de opvallende bevinding van het hoge percentage van patiënten die in hun leven een traumatische gebeurtenis hebben meegemaakt. Met een percentage van 90% bevindt deze prevalentie zich aan de bovenkant van de eerder gevonden prevalenties bij mensen met een eetstoornis. (S.H.W. MARES, 2020) In de bevraging gaven sommige patiënten aan dat dit de eerste keer was dat ze een hulpverlener vertelden dat ze een trauma hadden meegemaakt. Als één van de redenen werd hier aangegeven dat er nog nooit eerder naar gevraagd werd. 

Polyvagaal theorie

De polyvagaal theorie is ontwikkeld door Stephen W. Porges. Ze is in 1994 voor het eerst aan wetenschappers gepresenteerd Initieel was de theorie door de wetenschapper gericht op het begrijpen van de manier waarop het autonome zenuwstelsel invloed uitoefent op mentale, gedragsmatige en fysiologische processen. Initieel was er geen interesse, van hem, om emotie, sociaal gedrag en het belang van sociale interacties voor de gezondheid en de regulatie van het autonome zenuwstelsel in kaart te brengen. Na publicatie werd Porges wel geïnteresseerd naar de kenmerken van mensen met verschillende psychiatrische stoornissen. (Dana, 2018) pg 10  

De theorie bevat een taal die cliënten kan helpen om reacties op traumatische gebeurtenissen te benoemen. Door vanuit de polyvagaal theorie te werken kunnen getraumatiseerde cliënten een toestand van autonome regulatie bereiken en zo de veiligheid vinden die noodzakelijke is voor herstel. (Dana, 2018)

Het zenuwstelsel heeft een basis in de drie reacties op een onveiligheid:

• Vechten
• Vluchten
• Bevriezen

In geval van een onveiligheid, schakelen we eerst over op sociale betrokkenheid. We zoeken co-regulatie met andere mensen, is dat niet succesvol, dan zakken we naar de vlucht of vecht reactie, namelijk de sympathische toestand. Heeft dit ook geen succes, dan ontstaat een immobilisatie in ons systeem. (Kolk, 2020)p.118

Het uitgangspunt van de theorie is de werking van het autonome zenuwstelsel. Het leren herkennen van de staat waarin men verkeert, kan helpen om in een andere staat te komen. Men kan leren om uit een staat van angst of vluchten te komen en een staat van veiligheid of tevredenheid te leren ervaren. (van Os, sd) In de praktijk wordt dit voorgesteld als een ladder. 

Wat is het basisprincipe van de polyvagaaltheorie ?  

Het centraal nerveus zenuwstelsel

Het autonome zenuwstelsel is een intern beveiligingssysteem. Onze denkende hersenen hebben hier weinig tot geen invloed op. Het activeert automatisch. Tijdens interactie met mekaar registreren we instinctief signalen.  Signalen zoals de spierveranderingen en spanningen in het gezicht van de gesprekspartner, oogbewegingen en pupilverwijding, toonhoogte van de stem en spreeksnelheid kunnen dit zenuwstelsel activeren. (Dana, 2018)

Volgende termen zijn belangrijk binnen deze theorie: 

Neuroceptie

Porges bedacht deze term om het verschil met perceptie te kunnen maken. Neuroceptie is de manier waarop het autonome zenuwstelsel op zoek is naar signalen van veiligheid, gevaar, levensbedreiging zonder dat de denkende delen van de hersenen hierbij betrokken worden.  (Dana, 2018)

Bij een negatieve prikkel komen overlevingsresponsen op gang (Kolk, 2020). Het zenuwstelsel reageert.

Hulpbronnen:

Om uit een sympathische of dorsale vagus toestand te stappen, is het belangrijk om rekening te houden met de werking van het autonome zenuwstelsel.

De werking van het autonome zenuwstelsel heeft zich ontwikkeld aan de hand van ervaringen uit het verleden. Gelukkig is dit omkeerbaar.  In de therapie kan er worden gewerkt aan de verbetering van de werking van dat autonome zenuwstelsel. Daarnaast is het belangrijk om op te merken dat men niet vanuit een dorsaal vagale toestand naar een ventraal vagale toestand kan evolueren. Men kan geen ladder overslaan.  (Dana, 2018)

Co-regulatie

Door afstemming op elkaar, in een autonome toestand, voelen we ons veilig genoeg om ons te verbinden met elkaar. 

Deb Dana poneert een polyvagale therapeutische benadering als volgt:

-Autonome toestand erkennen

-Adaptieve overlevingsrespons respecteren

-Actualiseren van een ventrale toestand door zelfregulatie of co-regulatie

-Ander verhaal creëren. (Dana, 2018)

Therapie is een veilige context om met co-regulatie te experimenteren en neurale circuits te trainen.

Deze vier voorgaande elementen voor een polyvagale therapeutische benadering kunnen we beeldend therapeutisch inzetten. In beeldende therapie moedigen we aan tot zelfstructurering. We erkennen zo de autonome toestand. We faciliteren de creatie van een ander verhaal, doormiddel van therapeutische interventies. 

Het autonoom zenuwstelsel leert via relaties over de wereld, dus alhoewel het gevormd is door vroegere ervaringen, kan het door nieuwe ervaringen, in therapie, zich aanpassen. Zowel via innerlijke en externe factoren.  (Dana, 2018)

Wat heeft dit alles te maken met trauma?

Na een trauma wordt de wereld ervaren van uit een andere beleving. Risico’s en veiligheid worden anders ingeschat. De al eerder benoemde term neuroceptie komt hierbij weer aan bod. 

Neuroceptie, is ons vermogen is om relatief gevaar en veiligheid te beoordelen in onze omgeving. 

Als we proberen om mensen met een “gebrekkige “neuroceptie te helpen, is de grote uitdaging om manieren te vinden waarop we hun fysiologie kunnen resetten naar de oorspronkelijke staat, zodat ze niet langer worden tegengewerkt door hun overlevingsmechanismen. Dit betekent niet alleen dat we hen moeten helpen om adequaat te reageren op gevaar, maar meer nog, dat we hun vermogen om veiligheid, ontspanning en werkelijke wederkerigheid te ervaren moeten proberen te herstellen. (Kolk, 2020)pg 117 

Wat als je moeite blijft hebben met het vinden van een moment van ventraal vagale regulatie en werkelijke wederkerigheid?

De natuur heeft een goede invloed op het mentaal welzijn van de mens. In een niet-stedelijke omgeving met natuur aanwezig zijn verlaagd stress bij mensen. Dit is gemeten via het cortisol niveau in het bloed. (E, J, & Murphy, 2010) Bij cliënten voor wie relaties in het verleden een bron van disregulatie zijn geweest, kan de natuur dus een weg zijn naar het vinden van een ventraal vagaal moment om in kaart te brengen. (Dana, 2018)p86

Waarnemend tekenen als hulpbron en compassievolle verbinding als brug tot een vermogen tot zelfregulatie en co-regulatie

Sensorisch waarnemend tekenen, waarbij je de zintuigelijke waarneming activeert, van planten en natuur kan een manier zijn, om voorzichtig een eerste ervaring op te doen met een ventrale vagale toestand.  Veel cliënten moeten eerst leren om “voorzichtig een teen in het water van de ventrale vagale energie te steken” om daarna geleidelijk aan te wennen aan de veilige toestand waartoe hun lichaam eerder nog geen toegang tot had. (Dana, 2018)p 87

Een gedicht van Portia Nelson: (Wax, 2013)

Hoofdstuk 1
Ik loop over straat
Er zit een diep gat in de stoep
Ik val erin.
Ik ben verdwaald … ik ben hulpeloos.
Het is niet mijn fout.
Het duurt eeuwen om een manier te vinden om eruit te komen.

Hoofdstuk 2
Ik loop door dezelfde straat.
Er zit een diep gat in de stoep
Ik doe alsof ik het niet zie.
Ik val er weer in.
Ik kan niet geloven dat ik weer op dezelfde plek ben.
Maar het is niet mijn schuld.
Het duurt nog steeds lang om eruit te komen.

Hoofdstuk 3

Ik loop door dezelfde straat.
Er zit een diep gat in de stoep
Ik zie dat het er is.
Toch val ik erin … het is een gewoonte.
Mijn ogen zijn open.
Ik weet waar ik ben.
Het is mijn schuld.
Ik klim er meteen uit.

Hoofdstuk 4
Ik loop door dezelfde straat.
Er zit een diep gat in de stoep
Ik loop eromheen.

Hoofdstuk V
Ik loop door een andere straat.

In therapie kan je oefenen en onderzoeken hoe je in die andere straat kan komen.

---

Bronnen:

Dana, D. (2018). de polyvagaal theorie in Therapie, het rimte van regulatie. In D. Deb, de polyvagaal theorie in Therapie, het rimte van regulatie (p. 360). New York: w.w.Norton& company.

E, N., J, Z., & Murphy, S. (2010). Happiness is in our nature: exploring nature relatedness as a contributor to subjective wellbeing. Journal of Happiness studies.

An, P. (2009). The epidemiology of eating disorders in six European countries: results of the ESEMeD-WMH project. Journal of Psychiatric Research, 7.

Kolk, B. v. (2020). Traumasporen. In B. v. Kolk, Traumasporen (p. 575). Eeserveen: Uitgeverij Mens!

Malecki, J., Rhodes, P., & Ussher, J. (2018). Childhood trauma and anorexia nervosa: from body image to embodiment. Healthcare for Women International, 936-951.

S.H.W. MARES, M. V. (2020). Trauma en anorexia nervosa: samenhang tussen traumakenmerken, PTSS en de duur van de eetstoornis. Tijdschrift voor psychiatrie , 8.

van Os, J. (sd). Therapievormen: Polyvagaal Theorie. Opgehaald van https://www.psychosenet.nl: https://www.psychosenet.nl/behandeling/therapievormen/polyvagaal-theorie/

VKP. (2019). De cijfers over eetstoornissen: van risicofactor tot diagnose. Opgehaald van Vlaamse Vereniging van Klinische psychologen: https://vvkp.be/de-cijfers-over-eetstoornissen-van-risicofactor-tot-diagnose

Wax, R. (2013). Tem je geest, gids voor geestelijk welzijn. Schiedam: Uitgeverij Unieboek Het spectrum.

online therapie online therapie eetstoornis creatieve therapie beeldende therapie eetprobleem beeldende therapie Hasselt

Tijdens de kunstennacht, in Hasselt, schakelde het modemuseum mij in als workshop begeleider. In 45 minuten mochten drie groepen kort experimenteren met modeltekenen. Deze tips gaf ik ze mee. Om goed te leren tekenen, moet je veel kilometers maken. Dan kunnen die kilometers maar net zo goed plezant zijn.

Leuk dat je erbij was,

Dag tekenaar,

Fijn dat je uit erbij was. Dankjewel om een avondje te komen proeven van modeltekenen.

Ben je nieuwsgierig naar meer?

Hier alvast een paar tips :

• Teken op een plankje en hou je plankje recht voor je.
• Durf te experimenteren met harder en zachter te duwen op je potlood, zo creëer je een range van donker naar licht. Tijdens de sessie noemde ik dat fluisteren en schreeuwen met een potlood
• Teken eens met je niet dominante hand
• Teken zonder naar je blad te kijken
• Teken eens in 1 lijn, zonder je potlood op te heffen.
• Gebruik een vettig potlood 4B-6B-9B ( 9B is mijn favoriete potlood)  
• Experimenteer met vetkrijt en woodies, smeer eens met je vingers, mix kleuren, voeg wat water toe. Kijk met een nieuwsgierige aandacht naar wat er op het blad wilt ontstaat. 

Zin in meer?

Professioneel Model @TrixieDivine kan je op instagram vinden. Ze deelt op haar instagrampagina wanneer ze aan online modelteken sessies meedoet.

De volgende boeken had ik als inspiratie mee:

• The natural way to draw, Kimon Nicolaides.
• Drawing from the right side of the brain, Betty Edwards
• Sketching people: An Urban Sketcher’s manual to drawing figures and faces, Lynne  Chapman

Musea vinden het vaak prima dat je er tekent. Wil je graag oefenen? Neem een schetsboekje en wat potloden mee naar een museum. Kijk eens met je handen, ipv met je ogen. Een nieuwe wereld zal voor je open gaan.

Tot slot een ode van John Rushkin aan het waarnemend tekenen:

‘Let two persons go out for a walk; the one a good sketcher, the other having no taste of the kind. Let them go down a green lane. There will be a great difference in the scene as perceived by the two individuals. The one will see a lane and trees; he will perceive the trees to be green, though he will think nothing about it; he will see that the sun shines, and that it has a cheerful effect; and that’s all! But what will the sketcher see? His eye is accustomed to search into the cause of beauty, and penetrate the minutest parts of loveliness. He looks up, and observes how the showery and subdivided sunshine comes sprinkled down among the gleaming leaves overhead, till the air is filled with the emerald light. He will see here and there a bough emerging from the veil of leaves, he will see the jewel brightness of the emerald moss and the variegated and fantastic lichens, white and blue, purple and red, all mellowed and mingled into a single garment of beauty. Then come the cavernous trunks and the twisted roots that grasp with their snake-like coils at the steep bank, whose turfy slope is inlaid with flowers of a thousand dyes. Is not this worth seeing? Yet if you are not a sketcher you will pass along the green lane, and when you come home again, have nothing to say or to think about it, but that you went down such and such a lane.’

Een pleidooi om te kijken met je handen. A good sketcher, is in mijn ogen iemand met een potlood en een schetsboek in hun handen. Tekenen is een werkwoord, dat beoefen je. Zonder waardeoordeel, niet resultaatgericht tekenen. Dat is schetsen.

Een Amerikaanse urbansketcher vroeg me, in volle corona pandemie, wat een schetsboek voor mij betekend. Hij wilde dit delen met zijn studenten. In maximaal 5 minuten vertelde ik wat over mijn schetsboeken.

Keep on sketching,

Danni Hoedemakers

@dannitekent

Save the date!

Tijdens het drawingdays festival in Hasselt gaan we met de club exposeren.

Tentoonstelling van onze club @ huis de cat:

Omschrijving:

De geheime kamerplantenclub: een mysterieuze naam voor een enthousiaste groep tekenaars die tijdens de tweede lockdown maandelijks online samenkwam om te ontspannen tussen plant en potlood.

Dat online tekenplezier wil de club, nu het opnieuw kan, graag delen met jou in een expo. De geheime kamerplantenclub: een mysterieuze naam voor een enthousiaste groep tekenaars die tijdens de lockdown maandelijks online samenkwam om te ontspannen tussen plant en potlood.

Omdat de nood aan mediteren en ontspanning in die vreemde periode erg groot was, bracht Danni Hoedemakers een club van gelijkgestemde zielen online samen. Telefoons uit, (klein)kinderen in bed en ontspannen met plant en potlood, dat was het opzet. Dat online tekenplezier wil de club, nu het opnieuw kan, graag delen met jou ineen expo.

PRAKTISCH

VR 10u00 – 17u30

ZAT 10u00 – 17u30

ZON 14u00 – 17u30

Huis De Cat

Havermarkt 27 , Hasselt

Op de eerste verdieping

https://www.drawingdays.be/

We exposeren in een oordeelvrije ruimte! Je bent van harte welkom om een kijkje te komen nemen.